Σιγά τα αίματα!

Αυτά τα παληκάρια στην ΕΡΤ που παρουσιάζουν την εκπομπή για το Ευρωμπάσκετ με τον ελαφρώς ηλίθιο και άνευ φαντασίας τίτλο "Ευρωμπασκετούπολη" (λες και θα βγει ο Μίκυ Μάους με τον Γκούφυ να κάνουν διαγωνισμό καρφωμάτων), μου είναι γενικώς πολύ συμπαθή και τα χαίρομαι γιατί φαίνεται ότι το αγαπάνε στ' αλήθεια το άθλημα. Νομίζω όμως ότι έχουν την τάση να γίνονται κομματάκι υπερβολικοί ώρες-ώρες.

Τους είδα λίγο χτες το βράδυ, ας πούμε, να κάνουν ένα preview του σημερινού ματς με τους Γερμανούς. Και δώσ' του πόσο σκληρή ομάδα είναι η Γερμανία, και δώσ' του η ομάδα του προπονητή, και το βλέμμα του Μπάουερμαν που είναι πονηρό, και πόσο διασκεδάζουν χωρίς τον Νοβίτσκι, και πόσο άγνωστη και απρόβλεπτη ομάδα γίνανε χωρίς τον σούπερ-σταρ των Μάβερικς, και να προσέξουμε, και να κάνουμε και να ράνουμε...

Σιγά ρε παιδιά! Είπαμε, να μην πάρουμε ψηλά τον αμανέ και φουσκώσουν τα μυαλά μας, αλλά μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο να φοβόμαστε και τον ίσκιο μας, έτσι; Άγνωστη η Γερμανία; Μα καλά, μ' αυτούς δεν παίζουμε κάθε καλοκαίρι εδώ και τέσσερα-πέντε χρόνια, και κάθε φορά τους κάνουμε άλογα; Οι ίδιοι γκαρντ δεν παίζουν φέτος, που πέρισυ τους κάνανε οι δικοί μας ζον-πρες με παγίδες σε όλο το γήπεδο και δεν μπορούσαν να περάσουν τη σέντρα; Κι ο γερο-Φέμερλινγκ, δεν είναι το ίδιο τηλεγραφόξυλο με τις κάλτσες-ζαρτιέρες που έπαιζε τρίτη αλλαγή στους ψηλούς του Παναθηναϊκού;

Μην τρελαθούμε κιόλας, η Νατσιοναλμανσάφτ είναι ό,τι ήταν και πέρισυ και πρόπερσι: ένα μέτριο σύνολο με ψηλά και δυνατά κορμιά, χωρίς πολύ ταλέντο, πειθαρχημένοι και σοβαροί σαν καλοί Γερμανοί, αλλά μονοδιάστατοι και με περιορισμένες δυνατότητες. Κι αν μέχρι πέρισυ υπήρχε ο Νοβίτσκι, που ήταν ο αστάθμητος παράγων και μπορούσε να τινάξει οποιοδήποτε ματς στον αέρα με τις εμπνεύσεις του και το πολύπλευρο ταλέντο του, φέτος δεν υπάρχει ούτε αυτός ούτε κανένας αντίστοιχος. Μα, σου λέει, αυτός ο Μπέντσινγκ είναι ο επόμενος Νοβίτσκι! Ε και; Δηλαδή αν αύριο παίξει η Μπαρτσελόνα με τον Παναθηναϊκό, θα φοβηθεί επειδή ο Νίνης είναι ο νέος Μέσι; Ε δεν πιστεύω...

Βεβαίως, η μπάλα είναι στρογγυλή και όλα μπορεί να συμβούν σε ένα οποιοδήποτε παιχνίδι, αλλά αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και αντικειμενικοί θα πρέπει να δεχτούμε ότι, στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο του τουρνουά και με δεδομένη την αγωνιστική εικόνα τόσο τη δική μας όσο και των άλλων ομάδων, αυτοί που πρέπει να στενοχωριούνται για τα παιχνίδια με τους Έλληνες είναι οι προσεχείς αντίπαλοί μας στον Ε όμιλο και όχι εμείς. Εμάς μας φτάνει να παίξουμε το παιχνίδι μας, οι άλλοι είναι που πρέπει να κοιτάξουν πώς θα μας βάλουν τρικλοποδιά. Εμείς έχουμε καιρό να σπαζοκεφαλιάσουμε αργότερα, όταν πάμε στα νοκ-άουτ, νομίζω;


.